Operacja trwa zazwyczaj kilka godzin, przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym, a dostęp do tętniaka neurochirurg uzyskuje poprzez otwarcie czaszki. Leczenie wewnątrznaczyniowe polega na wprowadzeniu do tętnicy specjalnych sprężynek, którymi wypełnia się tętniaka, odcinając go od krążenia mózgowego. Zabieg ten wykonywany jest Ryzyko pęknięcia tętniaka jest rośnie wraz ze wzrostem średnicy tętniaka. Pęknięcie tętniaka wewnątrzczaszkowego powoduje głównie krwawienie do przestrzeni podpajęczynówkowej. Jest to przestrzeń między blaszką opony pajęczej, a oponą miękką, które otaczają mózgowie i rdzeń kręgowy. Operacja czaszki jest związana z ryzykiem wystąpienia powikłań, takich jak: wytworzenie się krwiaka wewnątrzmózgowego, podtwardówkowego lub nadtwardówkowego, powstanie ropniaka podtwardówkowego, infekcje rany operacyjnej, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, niedotlenienie mózgu, obrzęk mózgu. Prawdopodobieństwo związane z pęknięciem tętniaka tętnicy śledzionowej o średnicy mniejszej niż 2 cm jest niewielkie [2, 14, 35, 36]. Wybór zabiegu operacyjnego zależy od miejsca lokalizacji tętniaka w przebiegu tętnicy śledzionowej i jego wielkości [4, 19]. Podczas operacji zawsze należy dążyć do zaoszczędzenia śledziony. Udar mózgu – tromboliza zwiększa przepływu krwi do dotkniętego obszaru mózgu. Zakrzepica żylna – procedura pomaga w przywróceniu prawidłowego przepływu krwi w naczyniach krwionośnych. Tromboliza celowana. Tromboliza celowana (ang. targeted thrombolysis) polega na podawaniu leków bezpośrednio do miejsca, gdzie znajduje się Operacja tętniaka aorty lub rozwarstwienia aorty polega na wymianie poszerzonego lub rozwarstwionego odcinka aorty na protezę naczyniową. W części przypadków, kiedy choroba aorty obejmuje jej początkowy odcinek, może być konieczna także naprawa lub wymiana zastawki aortalnej na sztuczną, czyli wszczepienie protezy zastawki aortalnej. Vjjke. 18 lip, 08:30 Ten tekst przeczytasz w 1 minutę To niezwykłe, że jestem w stanie mówić i żyć całkowicie normalnie — powiedziała w BBC One's Sunday Morning Emilia Clarke, czyli serialowa Daenerys. Aktorka miała tętniaka w mózgu i musiała przejść trzy operacje. Po jednej z nich powiedziała: "W najgorszych momentach nie chciałam żyć". Foto: Materiały prasowe "Gra o tron" - kadr z serialu. Na zdjęciu: Emilia Clarke "Miałam tętniaka, pęknięcie tętnicy. Jak się później dowiedziałam, jedna trzecia przypadków kończy się śmiercią" — mówiła aktorka w 2019 r. w wywiadzie dla magazynu "The New Yorker". W 2011 r. — zaraz po zakończeniu zdjęć do pierwszego sezonu "Gry o tron" — w trakcie treningu poczuła silny ból głowy, "jakby elastyczna opaska ściskała jej mózg". Z początku próbowała ignorować ból, ale stał się nie do zniesienia. "Diagnoza była błyskawiczna: krwotok podpajęczynówkowy, wylew zagrażający życiu, spowodowany krwawieniem do przestrzeni okalającej mózg". Teraz aktorka wraca do tej historii. — Jestem w naprawdę małej grupie ludzi, którzy to przeżyli — powiedziała Clarke. — To niezwykłe, że jestem w stanie mówić i żyć całkowicie normalnie. Bruce Willis 34 lata po premierze "Szklanej pułapce" odwiedził kultowe miejsce. Żona aktora pokazała wideo Łącznie Clarke przeszła trzy operacje mózgu. Po pierwszej przez dwa tygodnie dochodziła do siebie. Ten czas był bardzo ciężki, bo nie była w stanie przypomnieć sobie swojego imienia. Szybko wróciła do pracy przy promowaniu pierwszego sezonu "Gry o tron". W 2013 r. okazało się, że tętniak dwukrotnie się powiększył. Znów musiała poddać się operacji. Ta jednak nie udała się. Potrzebna była druga operacja, podczas której lekarze musieli otworzyć czaszkę. Dochodzenie do siebie po niej było dla Clarke jeszcze trudniejsze niż za pierwszym razem — w szpitalu spędziła miesiąc. W wywiadzie dla telewizji CBS gwiazda "Gry o tron" przyznała, że była przerażona, że operacje mózgu wpłyną na jej zdolności aktorskie. — Cierpiałam na afazję. W najgorszych momentach nie chciałam żyć. Prosiłam personel medyczny, by pozwolili mi umrzeć — wyjawiła Emilia Clarke. — Moja wymarzona praca była skupiona na języku, na komunikacji. Bez tego byłam zgubiona. Po kolejnym tygodniu afazja jednak przeszła. Znów mogłam mówić — tłumaczyła. W 2019 r. aktorka uruchomiła organizację charytatywną SameYou, która ma na celu zebranie pieniędzy dla osób powracających do zdrowia po operacjach mózgu i udarach. Data utworzenia: 18 lipca 2022 08:30 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj. Czym jest tętniak mózgu? Fot. decade3d / Opublikowano: 02:58Aktualizacja: 17:20 Tętniak mózgu występuje, gdy jeden element ściany tętnicy jest na tyle słaby, że pod wpływem ciśnienia krwi może zwiększać swoje rozmiary i w konsekwencji pękać. Dokładna przyczyna powstawania tętniaków nie jest do końca poznana. Tętniak mózgu – objawy neurologiczne i statystykaRyzyko tętniaka mózguRodzaje tętniaka mózguRozpoznanie tętniaka mózguLeczenie tętniaka mózguTętniak mózgu – powikłania pooperacyjneProfilaktyka tętniaka mózgu Tętniak mózgu może pojawić się u każdego, bez względu na płeć i wiek. Jednakże dokładna przyczyna tętniaków mózgu nie jest znana. Tętniak mózgu jest prawdopodobnie wynikiem wrodzonych nieprawidłowości w anatomii ścian tętnic. Istnieje kilka czynników ryzyka tworzenia się tętniaków. Zalicza się do nich miażdżycę, nadużywanie alkoholu oraz palenie tytoniu. Zdarza się również, że powstaje jako wynik zmian zapalnych. Przy tętniaku mózgu objawy najczęściej pojawią się dopiero wówczas, gdy dojdzie do jego pęknięcia. Tętniak mózgu – objawy neurologiczne i statystyka Szacuje się, że tętniaki występują u około 4 proc. populacji, jednakże u większości z nich ujawnia się pod postacią krwawienia podpajęczynówkowego. U mniej niż 10 proc. przypadków daje objawy guza mózgu. Tętniaki mózgu rzadko dają objawy, szczególnie, jeśli są niewielkich rozmiarów. Czasem określa się je mianem cichych agresorów. Tętniaki większych rozmiarów mogą uciskać na któryś nerw mózgu, przez co obserwuje się opadającą powiekę, ubytki w polu widzenia, nagle i szybko pogarszający się wzrok, bóle głowy (wyjątkowo niespecyficzny objaw), drgawki, zawroty lub osłabienia siły kończyn po jednej stronie ciała. Ból głowy przy tętniaku mózgu jest nagły i bardzo silny. Określany jest jakby uczucie po uderzeniu w głowę młotkiem. Jest oporny na powszechnie dostępne leki przeciwbólowe i towarzyszy mu uczucie sztywności w karku, co może świadczyć o krwawieniu podpajęczynówkowym. Po pęknięciu tętniaka najczęściej obserwuje się utratę przytomności bądź zaburzenia równowagi, wymioty, nadwrażliwość na światło lub porażenie po jednej stronie ciała. W najcięższych przypadkach pęknięcie tętniaka mózgu skończyć się może śpiączka lub śmiercią. Ryzyko tętniaka mózgu Czynników zwiększających ryzyko pojawienia się tętniaka mózgu i jego pęknięcia jest wiele. Można je podzielić na modyfikowalne i niemodyfikowalne. Czynniki modyfikowalne tętniaka mózgu, które zwiększają prawdopodobieństwo jego powstawania, to palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu oraz otyłość. Wszystkie one związane są z pojawianiem się nadciśnienia tętniczego. Istnieją badania wskazujące na to, że również długotrwałe przyjmowanie tabletek antykoncepcyjnych może przyczyniać się do zwiększonego ryzyka krwawień podpajęczynówkowych. Również lokalizacja tętniaka mózgu oraz jego rozmiar mają wpływ na ryzyko pęknięcia. I tym samym jego umiejscowienie w tylnym kręgu i średnica powyżej 10 mm wiąże się ze wzrostem możliwości pęknięcia. Niemniej ważne są choroby współistniejące, jak torbielowatość nerek, zespół Ehlersa-Danlosa i Marfana oraz nerwiakowłókniakowatość. Rodzaje tętniaka mózgu Istnieją cztery rodzaje tętniaków mózgu. Wyróżnia się przede wszystkim: Tętniaki workowate – stanowią nawet 80 proc. wszystkich wykrytych tętniaków. Zbudowane są z szyi i worka będącego rozszerzonym światłem tętnicy. Zwykle występują mnogo, mają tendencję do częstego pękania. Ich główną przyczyną są zmiany miażdżycowe. Tętniaki wrzecionowate – pojawiają się przy tętnicy podstawnej oraz tętnicy szyjnej wewnętrznej oraz sąsiadującymi gałęziami tętnic mózgu. Ich cechą szczególną jest nieregularny, rozgałęziający się kształt. Tętniaki rozwarstwiające – typ pojawiający się w mózgu dość rzadko, powstaje w wyniku wewnętrznego uszkodzenia naczynia krwionośnego. Tętniaki prosowate – trudne do rozpoznania, znajdują się na gałęziach tętnic mózgowych. Rozpoznanie tętniaka mózgu W momencie wystąpienia objawów mogących świadczyć o obecności lub pęknięciu tętniaka mózgu należy jak najszybciej udać się do neurologa lub zadzwonić po karetkę pogotowia (jeśli doszło do utraty przytomności). Rozpoznanie tętniaków mózgu opiera się na wykonaniu angiografii komputerowej (angio-TK) lub angiografii rezonansu magnetycznego (angio-MR). Po otrzymaniu wyników z badań radiologicznych i diagnostyki obrazowej lekarz jest w stanie precyzyjnie rozpoznać tętniaka mózgu. Jeśli wyniki wzbudzają jego podejrzenie, dochodzi do konsultacji z neurochirurgiem i ustalenia, czy tętniak może być leczony operacyjnie. Jeśli nie, istnieje konieczność powtarzania badań i obserwacji, czy tętniak nie powiększa się. Leczenie tętniaka mózgu Leczenie opiera się głównie na dwóch metodach. Pierwsza z nich wymaga otwarcia czaszki, w przypadku drugiej nie ma takiego wymogu. Operacja embolizacji tętniaka mózgu wymagającego otwarcia czaszki polega na założeniu na tętnicę specjalnego klipsa. Zaklipsowany tętniak mózgu znacznie zmniejsza ryzyko pęknięcia. Druga metoda wykorzystuje technikę embolizacji, czyli wypełniania tętniaka specjalnymi sprężynami za pomocą cewnika, który wprowadzany jest przez tętnicę udową. O wyborze techniki operacji decyduje sztab specjalistów na podstawie wyników badań i ogólnego stanu pacjenta. Kluczowe są położenie i kształt tętniaka, a także ryzyko związane z inwazyjnym zabiegiem. Operacja trwa zazwyczaj od kilkudziesięciu minut do kilku godzin. Po operacji chorzy podlegają hospitalizacji, jednakże znacznie krótszej niż po standardowych operacjach chirurgicznych. Diagnoza nieoperacyjnego tętniaka mózgu jest kwestią bardzo indywidualną i zależy od decyzji lekarzy specjalistów. Leczenie farmakologiczne tętniaków mózgu nie jest praktykowane. Kiedy dojdzie do pęknięcia tętniaka, należy poddać się operacji chirurgicznej nie później niż 72 godziny od pojawienia się pierwszych objawów. Chirurdzy muszą usunąć skrzepy oraz powstrzymać krwawienie. W bardzo ciężkich przypadkach, kiedy operacja nie jest możliwa ze względu na ryzyko, lekarze podejmują jedynie leczenie zachowawcze, polegające na monitorowaniu czynności życiowych i ograniczeniu obrzęku mózgu. Tętniak mózgu – powikłania pooperacyjne Powikłania po operacji tętniaka mózgu należą do rzadkości. Zarówno embolizacja, jak i zaklipsowanie tętniaka mózgu wyłączają go z krążenia. Jednakże nie można wówczas mówić o pełnym wyleczeniu. W trakcie embolizacji nie zawsze dochodzi do całkowitego wypełnienia tętniaka, dlatego też zabieg należy powtarzać. Leczenie po operacji tętniaka mózgu nie jest konieczne. Zaleca się jednakże okresowe kontrolowanie tętniaka za pomocą angiografii tomografii komputerowej (angio-TK), ponieważ jego średnica może się powiększać. Przyjęło się, że obserwacji należy dokonywać raz na pół roku. Profilaktyka tętniaka mózgu Poza prowadzeniem zdrowego stylu życia wolnego od używek i nałogów, takich jak alkohol czy palenie tytoniu, nie jest znana inna skuteczna profilaktyka pozwalająca uchronić się przed pojawianiem się tętniaków mózgu. Źródła: Kumar; Abbas; Fausto, eds. (2005). Robbins and Cotran Pathologic Basis of Disease (7th ed.). China: Elsevier Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Tętniak mózgu to wciąż trudno diagnozowana choroba. Może zaatakować w każdym wieku, a często nie daje objawów aż do momentu wystąpienia krwawienia lub krwotoku podpajęczynówkowego. Dopiero wtedy pojawiają się sygnały. Czy jesteśmy wobec niego bezradni? Spis treści: Objawy tętniaka mózgu Pęknięcie tętniaka mózgu Diagnostyka rozwiń Tętniak mózgu określany jest często mianem tętniaka wewnątrzczaszkowego lub tętniaka naczyń mózgowych. Jest to choroba tętnic mózgu. Tętniak powstaje na skutek osłabienia jednej z warstw budujących tętnicę. Krew płynąca pod ciśnieniem tworzy uwypuklenie naczynia doprowadzającego krew do mózgu. Czasem może się ono powiększać, a w konsekwencji pęknąć. Nadal nie wyjaśniono, dlaczego niektóre osoby mają większą skłonność do tętniaków. Wśród przyczyn tętniaka mózgu wymienia się przede wszystkim wrodzone nieprawidłowości budowy ściany tętnic i miażdżycę. Istnieją dwa rodzaje tętniaków mózgu: workowate (stanowiące 80 procent wszystkich) oraz wrzecionowate, które występują znacznie rzadziej. Objawy tętniaka mózgu Niestety, często do momentu wystąpienia krwawienia lub krwotoku podpajęczynówkowego tętniak może nie dawać żadnych sygnałów. Dopiero przy znacznych rozmiarach lub krwawieniu, w zależności od jego lokalizacji mogą wystąpić następujące objawy: bóle głowy, poszerzona jedna źrenica, podwójne widzenie, pogorszenie ostrości wzroku, czy opadanie powieki. Wiele osób o posiadaniu tętniaka dowiaduje się przy jego pęknięciu, któremu towarzyszy nagły i bardzo silny ból głowy. Mogą wystąpić także nudności i wymioty, czasem światłowstręt, czy sztywność karku. Pęknięcie tętniaka mózgu Ryzyko wystąpienia pęknięcia zależy przede wszystkim od jego właściwości oraz pacjenta. Bardziej narażone są kobiety i osoby w starsze. Wpływ mają też predyspozycje rodzinne (krewni osób z krwawieniem podpajęczynówkowym są kilkukrotnie bardziej narażeni wystąpieniem choroby). Do czynników, które mogą predysponować do pęknięcia tętniaka mózgu należą: nadciśnienie tętnicze, a dodatkowo rokowanie pogarszają palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu. Do pęknięcia dochodzi najczęściej: w trakcie wysiłku fizycznego, picia kawy, wydmuchiwania nosa, stosunku seksualnego czy silnego zdenerwowania. Diagnostyka Wyróżniamy dwie metody diagnozujące występowanie tętniaków mózgu. Jest to wykonanie angiografii tomografii komputerowej (potocznie angio-TK) lub angiografii rezonansu magnetycznego (angio-MR). Po wykonaniu badań lekarz w konsultacji z neurochirurgiem ustala rozpoznanie, a następnie podejmuje decyzję o leczeniu zabiegowym lub okresowych wizytach u neurologa celem śledzenia rozwoju tętniaka. W momencie pęknięcia tętniaka i krwawienia podpajęczynówkowego rozpoznanie ma charakter wywiadu oraz badań obrazowych: angiografii tomografii komputerowej i angiografii rezonansu magnetycznego. Leczenie tętniaka mózgu Są dwie metody leczenia tętniaków mózgu: operacyjne założenie klipsa na szyjkę tętniaka (operacyjne otwarcie czaszki) oraz zabieg neuroradiologiczny tzw. embolizacja (niewymagający otwarcia czaszki zabieg polegający na wypełnieniu tętniaka sprężynkami za pomocą cewnika wprowadzanego przez tętnicę udową). W efekcie obu metod tętniak jest wyłączony z krążenia, co uznawane jest za jego wyleczenie. Po tych zabiegach dalsze leczenie nie jest konieczne. Pacjent znajduje się pod opieką lekarza neurologa, który decyduje o ewentualnych badaniach okresowych sprawdzających, czy średnica tętniaka się nie powiększa. Transkrypcja filmu videoGłównym celem leczenia udaru jest zachowanie, jak najwięcej tkanki mózgowej. Pewnie tak myślałeś, co nie? Ponieważ uratowanie maksymalnej ilości tkanki mózgu oznacza, że utracona zostanie minimalna ilość funkcji kontrolujących ciało, ruchu, zdolności widzenia, czucia, czy nawet smaku. Możesz pamiętać, że w przypadku udaru niedokrwiennego, mamy obszar martwicy, który tworzą neurony znajdujące się na miejscu zablokowania naczynia. Jest to ta tkanka, która zazywczaj zostanie nieodwracalnie uszkodzona, w przeciągu kilku minut od utracenia dostaw krwi. Nie jest to świetna sytuacja, ale dobra wiadomość jest taka, mamy też tkankę, którą można uratować. Znajduje się ona w obszarze otaczającym obszar martwicy, nazywany obszarem półcienia. Jest to obszar, w którym przepływ krwi jest obniżony ze względu na blokadę tutaj, ale wciąż otrzymuje on ilość tlenu z naczyń, które go otaczają, dlatego neurony znajdujące się w obszarze półcienia nie obumrą od razu, a jeśli pacjent dostanie szybkie leczenie, wtedy te neuron wciąż będą żywe w większości przypadków, komórki z obszaru półcienia są do uratowania. Kiedy pacjent ma udar, opieka medyczna często myśli "Dobra, załatwmy tę sprawę i spróbujmy zachować, strefę martwicy jeśli to możliwe, ale zdecydowanie ocalmy strefę półcienia, zanim będzie za późno." Powiedziawszy to wszystko, jaki rodzaj leczenia otrzymasz, gdy będziesz miał udar? Pamiętaj, że zależy to od rodzaju udaru, jaki masz, niedokrwienny, czy krwotoczny. W przypadku udaru niedokrwiennego, zazwyczaj zostanie Ci podana aspiryna, aby zapobiec tworzeniu się skrzepów oraz leki trombolityczne, które spróbują zniszczyć powstałe skrzepy. W przypadku udaru krwotocznego, konieczne jest zajęcie się objawami i potencjalnymi komplikacjami w początkowej fazie udaru. Czasami, z wykorzystaniem leków obniżających ciśnienie krwi, żeby obniżyć ilość krwi, która wycieka w mózgu. Czasami podawane są leki przeciwdrgawkowe, aby zapobiec możliwym drgawkom, a czasami leki, które zapobiegają puchnięciu mózgu. Więc mamy różne rodzaje leczenia w zależności od rodzaju udaru, ale co jeszcze można zrobić? Mam na myśli sytuację, gdy McDreamy, neurochirug, idzie na salę operacyjną ze swoimi bujnymi włosami, i mówi "to wspaniały dzień, by ratować ludzkie życia", co tak naprawdę robi? Dla jasności, to jest neurochirurg z serialu telewizyjnego "Chirurdzy". W przypadku udaru niedokrwiennego, chirurdzy zazwyczaj nie zostaną wezwani, do pacjenta, chyba że nie będzie od odpowiadał na podane leki trombolityczne. Leki te są zazwyczaj podawane jako pierwszy sposób, jeśli pacjent znajduje się w odpowiedniem oknie czasowym, w którym działają najlepiej. W inny przypadku, jeśli chirudzy leczą pacjenta z udarem niedokrwiennym, wykonują jedną z kilku podobnych procedur, których celem jest usunięcie skrzepu, powodującego udar. Małe urządzenia, które może zostać wykorzystane nazywane jest MERCI Retriever i jest pierwszym małym gadżetem, który został zaakceptowany do usuwania skrzepów powodujących udar niedokrwienny. Spójrzmy, co oznacza MERCI, aby poznać ideę jego działania. MERCI jest akronimem z języka angielskiego, tak? Jego zadaniem jest mechaniczne usuwanie zatorów w przypadku niedokrwienia mózgu. Jak działa? Spójrzmy na ogólną ideę działania, zamiast grzęznąć w tych wszystkich szczegółach technicznych. To, co się dzieje jest częścią zabiegu, w którym chirurg wkłada niewielki przewód do tętnicy i w pewien sposób przesuwa go do mózgu tą tętnicą, aż trafi do celu. A następnie jest przepychany w kierunku skrzepu. Ten element oznaczony na niebiesko jest niewielką osłonką, przewód znajduje się w jej środku, a gdy osłonka zostanie usunięta, przewód zacznie rozwijać się. A następnie powoli odciągać, jak możesz sobie wyobrazić, w pewnym sensie łapie skrzep i trzyma go pewnie i mocno. I następnie przewód ze skrzepem zostają usunięte, a krew może znowu dotrzeć do tego obszaru i spróbować ocalić, jak najwięcej tkanki. Tak więc MERCI retrieval to całkiem niezły sprzęt. Innym sposobem leczenia udaru niedokrwiennego przy pomocy operacji, jest zabieg ssania. Na czym polega? W sumie jest podobny do wcześniejszego. Rura trafia do tętnicy, a następnie znajdujący się w niej przewód jest ustawiany bezpośrednio za skrzepem. Następnie rura zamienia się w rodzaj małego odkurzacza i zaczyna zassywać, podczas tego procesu, porusza się przewodem tam i z powrotem kilka razy, aby zniszczyć skrzep. Wszystkie małe fragmenty, które odpadną, a czasami cały skrzep są zasysane przez nasz mały odkurzacz. To jest metoda ssania. Istnieje kilka różnych wariacji tych dwóch procedur usuwania skrzepu, czasami używane są małe rurki nazywane stentami, a czasami inne mechanizmy, jednak zostawimy to na ten moment. Te dwa, które omówiliśmy, są rodzajem leczenia udarów niedokrwiennych, jednak jeśli nasz chirurg musi leczyć udar niedokrwienny, w którym jednym z głównych celi jest kontrolowanie krwawienia, będzie wykonywał inne procedury. Jedna z nich nazywana jest klipsowaniem tętniaka. Wiemy, że jeśli tętniak w mózgu pęknie lub zostanie uszkodzony, dojdzie do krwawienia do przestrzeni mózgu, prawda? Jednym ze sposób naprawienia tego, jest wykonanie przez chirurga klipsów, które wyglądają, jak te rzeczy tutaj. Mamy metalowy klips, który zostanie zaciśnięty na tętniaku. Klips zapobiegnie wyciekowi krwi i jej rozprzestrzenianiu, tak aby krew mogła krążyć swoimi normalnymi drogami, tak? Jest to jeden ze sposobów leczenia udaru krwotocznego, z wykorzystaniem klipsów. Inną procedurą, jaką może wykonać neurochirurg, i jeszcze raz, w sytuacji, gdy dojdzie do krwawienia na skutek pęknięcia tętniaka, jest zabieg nazywany emoblizacją. Dlaczego tak nazywamy ten zabieg zobaczysz za chwilę. Chirurg umieszcza niewielką rurę w tętnicach, która następnie zostaje umieszczona w tętnicy mózgowej, w miejscu, gdzie znajduje się tętniak. Następnie, ten giętki mały przewód jest wypychany z rury i zaczyna się skręcać w tej poszerzonej części tętnicy, w tętniaku. I coraz więcej i więcej przewodu zaczyna być wypychane z rury do tętniaka, gdzie zostaje coraz bardziej skręcone. Ostatczenie krew nie może wejść do tętniaka, nawet, jakby chciała. Dwie rzeczy. Pierwsza, krew może teraz zacząć krzepnąć, prawda? Cały ten materiał w tętniaku może zacząć krzepnąć, a krwawienie się zatrzyma, co jest bardzo dobre. A po drugie, krew w tej tętnicy nie ma nawet opcji na schowanie się w tętniaku i spowodowanie problemów, ze względu na ten zwinięty przewód. Dlatego krew może teraz kontynuować swoje normalne zadanie i przepływać tędy. Podwójny sukces. To były niektóre zabiegi chrirugiczne wykorzystywane w lecznieniu udaru niedokrwiennego i krwotocznego. #1 AndrzejCz Widz Użytkownik 1 postów Skąd:Warszawa Napisano 05 marzec 2020 - 04:01 Cześć, Mam wielką prośbę. Miałem pękniętego tętniaka mózgu przy czaszki. Olbrzymi ból głowy, byłem blady, nie miałem siły... zadzwoniłem na pogotowie... karetka, szpital, dość długie czekanie, tomografia komputerowa, operacja 7 godzin (klips). Musiałem podpisać się i miałem 15% życia. Po operacji mając 3 dni w szpitalu zacząłem spać, mniej mówić, rozumieć itd. Okazało się z afazją po operacji mózgu. Rehabilitacja i mogę cokolwiek pisać, troszkę pamiętać, myśleć "jak to się mówi". Mam wielką prośbę. Po operacji tętniaka do tej pory nie mam rekonstrukcji czaszki. Przez jaki czas... np miesiąc dostaję padaczkę nieokreśloną. Mam leki, bywam u doktora neurologa. Padaczka wygląda tak... że trzymam ręce... trzymam zęby, leciutkie drganie i minuta, 2 minuty nie pamiętam co się stało ale... wiem co to było. Troszkę potu, nerwów i odpoczynek. Czy jest możliwość nie mając rekonstrukcji czaszki? Czy to może być ten problem? Naprawdę mam już dosyć. :-( Mam 41 lata. Z operacją miałem 36 lat. Będę wdzięczny za odpowiedź. Pozdrawiam, Andrzej. 0 Do góry #2 Przemek2020 Przemek2020 Widz Użytkownik 1 postów Napisano 06 kwiecień 2020 - 09:30 Cześć Andrzeju padaczka ma bardzo wiele różnych przyczyn, choć jej główne wytłumaczenie to zaburzenie elektrycznej pracy mózgu. Nie wiem czy dobrze zrozumiałem Twoje pytanie, ale rekonstrukcja kości czaszki może nie mieć żadnego związku z padaczką. Myślę, że w Twoim przypadku kluczowe są badania EEG, próba określenia czynników, które sprzyjają napadom oraz dobrze dobrana farmakoterapia. O padaczcę piszę na moim portalu dotyczącym rehabilitacji, możesz zajrzeć. Pozdrawiam Przemek 0 Do góry

operacja tętniaka mózgu film