2. Saturn. Saturn – gazowy olbrzym, szósta planeta Układu Słonecznego pod względem oddalenia od Słońca, druga po Jowiszu pod względem masy i wielkości. Charakterystyczną jego cechą są pierścienie, składające się głównie z lodu i w mniejszej ilości z odłamków skalnych; inne planety-olbrzymy także mają systemy pierścieni W chwili, w której NASA wystrzeliwała sondę New Horizons w kierunku Plutona (styczeń 2006), oficjalny cel misji był jasny - "lecimy w kierunku dziewiątej planety Układu Słonecznego". Planety skaliste oddzielone są od gazowych olbrzymów pasem planetoid. 3. W Układzie Słonecznym jest 5 planet karłowatych: Ceres, Pluton, Haumea, Makemake i Eris. 4. Do 24 sierpnia 2006 roku Pluton uznawany był za planetę Układu Słonecznego. 5. Tylko Ziemia i Uran nie zostały nazwane imionami bóstw z mitologii rzymskiej. Które planety mają księżyce? Spośród planet skalistych tylko Merkury i Wenus nie mają księżyców. Ziemia ma naturalnego satelitę, Księżyc. Mars ma dwóch, zwanych Phobos i Deimos. Jowisz, Saturn, Uran i Neptun – zwane gazowymi olbrzymami – mają ponad 100 potwierdzonych księżyców. Z tymi kolorowymi kartami z planetami dodruku dzieci poznają najważniejsze cechy planet układu słonecznego, takie jak ich rozmiar czy kolory. Te wspaniałe karty zawierają takie informacje o planetach jak ich rozmiar, liczba księżyców, atmosfer i inne. Na kartach znajdują się też piękne, kolorowe ilustracje, które pomogą ci Planety Merkury, Wenus, Ziemia, Mars są zbudowane ze skał. Nazywają się planetami skalistymi. Planety Jowisz, Saturn, Uran, Neptun. są zbudowane z gazów. Nazywają się planetami gazowymi. Układ słoneczny. Planeta Ziemia. E‑podręczniki to bezpłatne i dostępne dla wszystkich materiały edukacyjne. D0Ux1rX. W Układzie Słonecznym mamy obecnie 8 planet. Pierwsza czwórka to tzw. planety typu ziemskiego, a kolejne 4 to planety typu jowiszowego. Kolejność planet w Układzie Słonecznym to: 1. MERKURY - zbudowana ze skał. Ma on średnicę 4878 km i jest najmniejszą planetą w Układzie Słonecznym. Rok na tej planecie trwa 88 dni ziemskich. Temperatura na Merkurym po "dziennej" stronie dochodzi nawet do 4250C! Zaś na drugiej stronie planety panuje temperatura -1730C! Powierzchnię planety pokrywają liczne kratery, utworzone przez deszcze meteorytów. 2. WENUS - zbudowana ze skał. Ma ona średnicę 12104 km. Rok trwa tu 225 dni ziemskich. Jako jedyna z planet obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Tu również jest gorąco. Temperatury wynoszą tu średnio 4750C! Znajduje się tu wiele chmur kwasu siarkowego i dlatego niemożliwe jest tu życie. 3. ZIEMIA - zbudowana ze skał. Średnica tej planety wynosi 12756 km. Znajdują się tu oceany, skały bogate w cenne minerały. Rok trwa 365 dni. Satelitą Ziemi jest Księżyc. 4. MARS - zbudowany ze skał o czerwono-pomarańczowym kolorze. Nazywa się go również Czerwoną Planetą. Jego średnica to 6794 km. Na powierzchni Marsa znajdują się lodowe czapy oraz istnieje atmosfera. Mars ma dwa księżyce - Fobos i Deimos. Temperatura wynosi tu 00C na równiku, a na biegunach do -1400C! 5. JOWISZ - zbudowany z gazów. Największa planeta Układu Słonecznego. Można ją zobaczyć gołym okiem. Rok trwa tu 12 lat ziemskich. Ma on czerwono - pomarańczowy kolor. Posiada on aż 17 księżyców. 6. SATURN - zbudowany z gazów. Posiada wspaniałe pierścienie. Można ją zobaczyć gołym okiem. Jego średnica wynosi 120 000 km. Rok trwa tu 30 lat ziemskich. Średnica jego zewnętrznych pierścieni wynosi 274000 km. Posiada 23 księżyce. 7. URAN - zbudowany z gazów. Jego średnica wynosi 51 800 km. Rok trwa tu 84 lata ziemskie. Jest to niebieskozielona planeta ze względu na obecność metanu, wodoru i helu. 8. NEPTUN - zbudowany z gazów. Najbardziej oddalona planeta od Słońca. Jego średnica to 49 800 km. Rok trwa tu 165 lat ziemskich. Posiada 8 księżyców. Ciekawe zestawienie danych planet Układu Słonecznego: Ciało niebieskie Średnica (w tys. km) Promień orbity R (w mld km) Stosunek masy ciała do masy Ziemi Słońce Merkury Wenus Ziemia Mars Jowisz Saturn Uran Neptun Pluton Księżyc 1390 4,9 12,1 12,8 6,8 143 120 50,8 48,6 3,0 3,5 - 0,058 0,108 0,15 0,23 0,78 1,43 2,87 4,50 5,95 - 333000 0,055 0,82 1,00 0,11 320 95 15 17 0,002 0,012 Jeśli macie dzieci, które nie mogą zapamiętać kolejności występowania planet w naszym Układzie Słonecznym lub tego czym się one charakteryzują to pomoże im z pewnością poniższa piosenka. Tego typu piosenek w internecie znajdziecie o wiele więcej. Ja dałam przykładową. Planety Układu Słonecznego to: Merkury. Wenus. Ziemia. Mars. Jupiter. Saturn. Uran. Neptun. Planety to wszystkie ciała niebieskie, które krążą wokół gwiazdy, mają wystarczającą masę, aby utrzymać swoją grawitację i mogą powstrzymać inne planety przed wejściem na ich orbitę. Z drugiej strony, kolejność planet w Układzie Słonecznym jest określona przez ich bliskość do Słońca. Dlatego Merkury jest najbliższą planetą, a Neptun najbardziej odległą. Należy wspomnieć, że do 2006 roku Pluton był uważany za najbardziej odległą planetę w Układzie Słonecznym. Został on jednak usunięty z listy, ponieważ jego cechy nie są zgodne z aktualną definicją planety. Merkury Znana jest jako „żelazna planeta”, ponieważ jej skład jest bogaty w ten pierwiastek chemiczny w co najmniej 70%. Pozostały procent odpowiada takim pierwiastkom jak hel, wapń, sód, tlen i magnez. Ciało planety jest skaliste i charakteryzuje się obecnością kraterów, będących wynikiem wielokrotnych uderzeń mniejszych ciał niebieskich. Z drugiej strony Merkury jest nie tylko najbliższą Słońcu planetą, ale jest również najmniejszą planetą w Układzie Słonecznym. Wenus Wenus jest skalistą planetą o wielkości i składzie podobnym do Ziemi, z wyjątkiem jej atmosfery, która składa się z toksycznych gazów. Ponadto jego rdzeń wykonany jest z niklu i żelaza. Na planecie Wenus brakuje wody, ale badania przeprowadzone przez NASA i wydane w 2019 roku doszły do wniosku, że jeszcze 700 milionów lat temu posiadała ona wodę i stabilną atmosferę z warunkami do rozwoju życia organicznego. Wenus jest z powodu tych warunków planetą kandydującą do terraformowania. Jest to teoretyczny proces tworzenia optymalnych warunków dla życia, generowany za pomocą złożonych systemów inżynieryjnych. Ziemia Ziemia jest trzecią planetą krążąca wokół Słońca. Jego ziemski skład, obecność wody i atmosfery składającej się między innymi z tlenu, azotu i pary wodnej, umożliwił powstanie warunków dla życia. Kolejną cechą charakterystyczną planety Ziemi jest istnienie warstwy ozonowej, która chroni wszystkie formy życia przed promieniowaniem słonecznym. To, jak również obecność dużych mas płynnej wody, które stanowią 70% składu planety, czyni Ziemię jedyną jak dotąd planetą nadającą się do zamieszkania. Z drugiej strony Ziemia ma swojego naturalnego satelitę – Księżyc. Mars Mars jest czwartą planetą krążąca wokół Słońca. Znana jest również jako „czerwona planeta” z powodu koloru jej powierzchni, spowodowanego obecnością tlenku żelaza. Jego atmosfera to dwutlenek węgla i ma dwa naturalne satelity: Phobos i Deimos. Chociaż przez długi czas Mars był uważany za miejsce nie nadające się do zamieszkania, to w ostatnich dziesięcioleciach to postrzeganie uległo zmianie, dzięki dowodom sugerującym obecność dużych mas zamarzniętej wody pod jego powierzchnią. Mars jest obok Wenus drugą planetą braną pod uwagę do terraformowania, to znaczy do stworzenia warunków umożliwiających życie. Jupiter Jowisz jest największą planetą w Układzie Słonecznym i drugim co do wielkości ciałem niebieskim w układzie po Słońcu. Jowisz ma skład gazowy, w którym głównymi składnikami są wodór i hel. Przypuszcza się, że Jowisz w swojej wewnętrznej strukturze zawiera ciekły wodór i skaliste jądro. Saturn Znany z siedmiu pierścieni, które go otaczają, Saturn charakteryzuje się również obecnością spłaszczonych biegunów, które powstają w wyniku jego niskiej grawitacji i szybkiego ruchu obrotowego. Atmosfera Saturna składa się w 96% z wodoru, pozostały procent to hel. Spekuluje się, że w jego wewnętrznym składzie znajduje się materiał skalny pokryty warstwą ciekłego wodoru. Ciekawostką jest to, że temperatura Saturna jest dwa razy wyższa niż temperatura Słońca i wynosi 11726,85 °C; podczas gdy temperatura Słońca wynosi 5505 °C. Uran Uran jest gazową planetą składającą się głównie z gazu metanowego, następnie z wodoru i helu. Jest to trzecia co do wielkości planeta i siódma co do wielkości planeta w odniesieniu do jej orbity wokół Słońca. Uran ma temperaturę -224 °C, co czyni go planetą z najzimniejszą atmosferą w Układzie Słonecznym. Posiada również szereg otaczających ją pierścieni, ale w przeciwieństwie do Saturna, nie są one tak widoczne i wyglądają jakby krążyły wokół planety pionowo. Jednak taka konfiguracja pierścieni Urana jest efektem jego nachylenia, które powoduje, że jego bieguny są widoczne na równiku. Neptun Neptun jest najdalszą planetą w Układzie Słonecznym i czwartą co do wielkości. Wraz z Jowiszem i Uranem tworzy grupę planet gazowych, ponieważ jego atmosfera składa się głównie z wodoru, helu i śladowych ilości węglowodorów. Jego charakterystyczny niebieski kolor zawdzięcza metanowi, a jego wnętrze jest skaliste i lodowe. Chociaż jest to planeta o bardzo niskich temperaturach (-218°C), istnieje wewnętrzne źródło energii, które powoduje, że Uran wytwarza ciepło. (tixagag_6) Główne cechy charakterystyczne planet PlanetyMasa Motion Obrót Motion tłumaczenie x 1024kg243 dni225 x 1024kg24 x 50 40 6min, 14s60225 dni . ms². Aby zagłębić się w ten temat, może Pan zobaczyć Co to jest planeta? Najważniejsze cechy Układu Słonecznego Układ Słoneczny posiada pewne osobliwości, które umożliwiają istnienie planet. Zalicza się do tego szereg warunków, które umożliwiły życie na planecie Ziemia lub istnienie mas wodnych na innych ciałach niebieskich. Niektóre z tych cech to: Jego centralną gwiazdą jest Słońce Każdy system planetarny ma jedną lub więcej gwiazd centralnych. W naszym układzie centralną gwiazdą jest Słońce, a jego masa (1,989 × 1030 kg) stanowi 99% całej masy, która istnieje w Układzie Słonecznym. Ponadto jego siła grawitacyjna jest tak silna, że umożliwia planetom obracanie się wokół niego (274 ms²). W przypadku planety Ziemi, jej odległość od Słońca umożliwia promieniom słonecznym przenikanie przez jej atmosferę i przyczynianie się do procesów istotnych dla powstania życia, bez powodowania szkód. Chociaż Słońce jest najważniejszą gwiazdą w naszym systemie planetarnym, to nie jest jedyną. We wszechświecie jest prawie trzy tysiące gwiazd, wokół których krążą liczne planety. Słońce jest tylko jednym z nich. Posiada kilka rodzajów ciał niebieskich Oprócz planet w Układzie Słonecznym znajdują się również asteroidy, komety, meteoroidy i naturalne satelity, takie jak Księżyc lub Io, jeden z księżyców Jowisza. (tixagag_7) Ma inne planety Obok ośmiu planet, które oficjalnie tworzą Układ Słoneczny, istnieją inne ciała uważane za mniej ważne, zwane planetami mniejszymi. Do tej kategorii zaliczają się między innymi Pluton, Ceres czy Eris. Co to jest Układ Słoneczny? Czym jest słońce? Czym jest system słoneczny, w którym żyjemy? Odpowiedź będzie następująca: jest to nasza centralna gwiazda, Słońce i wszystkie kosmiczne ciała, które krążą wokół niego. Są to duże i małe planety, a także ich satelity, komety, asteroidy, gazy i kosmiczny pył. Nazwa układu słonecznego została nadana przez nazwę jego gwiazdy. W szerokim znaczeniu termin "solar" jest często rozumiany jako dowolny system gwiezdny. Jak powstał system słoneczny Według naukowców układ słoneczny powstał z olbrzymiej międzygwiazdowej chmury pyłu i gazów w wyniku zapaści grawitacyjnej w jej oddzielnej części. W rezultacie na środku powstał protostar, który następnie przekształcił się w gwiazdę - Słońce i ogromny protoplanetarny dysk, z którego następnie wyłoniły się wszystkie elementy Układu Słonecznego. Proces, jak sądzą naukowcy, rozpoczął się około 4,6 miliarda lat temu. Hipotezę tę nazwano mgławicą. Dzięki Emmanuelowi Swedenborgowi, Immanuelowi Kantowi i Pierre-Simonowi Laplace'owi, którzy zaoferowali go w XVIII wieku, ostatecznie przyjęto go na ogół, ale przez wiele dziesięcioleci był on udoskonalany, wprowadzano do niego nowe dane, biorąc pod uwagę wiedzę współczesnych nauk. Przyjmuje się zatem, że ze względu na wzrost i intensyfikację zderzeń cząstek ze sobą, temperatura obiektu wzrastała, a po osiągnięciu wskaźnika kilku tysięcy kelwinów protostar zyskał luminescencję. Kiedy wskaźnik temperatury osiągnął miliony kelwinów, reakcja termojądrowa - przekształcenie wodoru w hel - rozpoczęła się w centrum przyszłego słońca. Zmienił się w gwiazdę. Słońce i jego funkcje Nasi naukowcy zajmujący się ciałem odnoszą się do rodzaju żółtych karłów (G2V) za pomocą klasyfikacji widmowej. To jest najbliższa nam gwiazda, jej światło dociera do powierzchni planety w zaledwie 8,31 sekundy. Z Ziemi wydaje się, że promieniowanie ma żółty odcień, chociaż w rzeczywistości jest prawie białe. Głównymi składnikami naszej oprawy są hel i wodór. Dziękuję również analiza spektralna stwierdzono, że żelazo, neon, chrom, wapń, węgiel, magnez, siarka, krzem i azot są obecne na słońcu. Dzięki reakcji termojądrowej, która zachodzi nieustannie w jej głębi, całe życie na Ziemi otrzymuje niezbędną energię. Światło słoneczne jest integralnym składnikiem fotosyntezy, w wyniku którego powstaje tlen. Bez światła słonecznego byłoby to niemożliwe, dlatego też nie można było stworzyć atmosfery odpowiedniej dla formy życia białka. Rtęć To jest najbliższa planeta naszej gwiazdy. Wraz z Ziemią, Wenus i Marsem należy do planet tzw. Grupy ziemskiej. Nazwa Merkury była spowodowana dużą szybkością ruchu, którą, według mitów, wyróżniał bogini starożytnej floty. Rok Mercury wynosi 88 dni. Planeta jest mała, jej promień ma tylko 2439,7 i jest mniejszy niż niektóre duże satelity gigantycznych planet, Ganimedesa i Tytana. Jednak w przeciwieństwie do nich, Merkury jest dość ciężki (3,3 · 10 23 kg), a jego gęstość jest tylko nieznacznie niższa niż na Ziemi. Wynika to z obecności ciężkiego, gęstego rdzenia żelaznej planety. Na planecie nie ma zmian pór roku. Jego pustynna powierzchnia przypomina Księżyc. Jest również pokryty kraterami, ale jeszcze mniej nadaje się do życia. Tak więc, po stronie dziennej Merkurego, temperatura osiąga + 510 ° C, aw nocy, -210 ° C. Są to najostrzejsze krople w całym układzie słonecznym. Atmosfera na planecie jest bardzo cienka i rzadka. Wenus Ta planeta, nazwana od starożytnej greckiej bogini miłości, bardziej niż inne w Układzie Słonecznym, jest podobna do Ziemi w swoich fizycznych parametrach - masie, gęstości, wielkości, objętości. Przez długi czas uważano je za bliźniacze planety, ale z czasem okazało się, że ich różnice są ogromne. Wenus nie ma w ogóle żadnych towarzyszy. Jego atmosfera składa się z prawie 98% dwutlenku węgla, a ciśnienie na powierzchni planety jest 92 razy większe niż na Ziemi! Chmury nad powierzchnią planety, składające się z par kwasu siarkowego, nigdy się nie rozpraszają, a temperatura osiąga tutaj +434 ° C. Na planecie pada deszcz kwaśny, burze szaleją. Oto wysoka aktywność wulkaniczna. Życie w naszym rozumieniu na Wenus nie może istnieć, zresztą kapsuły zejścia w takiej atmosferze nie przetrwają długo. Ta planeta jest wyraźnie widoczna na nocnym niebie. Jest to trzeci najjaśniejszy obiekt obserwatora ziemi, świeci białym światłem i przewyższa wszystkie gwiazdy w jasności. Odległość do Słońca to 108 milionów kilometrów. Wokół Słońca dokonuje rewolucji w ciągu 224 dni ziemskich i wokół własnej osi - w 243. Ziemia i Mars Są to ostatnie planety tzw. Grupy ziemskiej, której przedstawiciele charakteryzują się obecnością stałej powierzchni. W ich strukturze rdzeń, płaszcz i kora są izolowane (nie tylko w Merkurym). Mars ma masę równą 10% Masy Ziemi która z kolei wynosi · 10 24 kg. Jego średnica wynosi 6,780 km, prawie połowę mniejszej niż nasza połowa lotu. Mars jest siódmą co do wielkości planetą w Układzie Słonecznym. W przeciwieństwie do Ziemi, której 71% powierzchni pokrywają oceany, na Marsie jest lita ziemia. Woda jest przechowywana pod powierzchnią planety w postaci ogromnej pokrywy lodowej. Jego powierzchnia ma czerwonawy odcień ze względu na wysoką zawartość tlenku żelaza w postaci maghemitu. Atmosfera Marsa jest bardzo rzadka, a ciśnienie na powierzchni planety jest mniejsze niż zwykle 160 razy. Na powierzchni planety znajdują się kratery pochodzenia uderzeniowego, wulkany, depresje, pustynie i doliny, a na biegunach są czapy lodowe, tak jak na Ziemi. Marsjański dzień jest nieco dłuższy niż Ziemia, a rok jest 667,6 dni. W przeciwieństwie do Ziemi, która ma jeden księżyc, planeta ma dwa nieregularne satelity - Phobos i Deimos. Oba, podobnie jak Księżyc na Ziemię, są stale odwracane na Marsa po tej samej stronie. Fobos stopniowo zbliża się do powierzchni swojej planety, poruszając się po spirali i prawdopodobnie spadnie na nią z czasem lub rozpadnie się na części. Deimos, wręcz przeciwnie, stopniowo odchodzi od Marsa i w odległej przyszłości może opuścić swoją orbitę. Pomiędzy orbitami Marsa i następną planetą, Jowiszem, znajduje się pas asteroidalny złożony z małych ciał niebieskich. Jowisz i Saturn Jaka jest największa planeta? W układzie słonecznym są cztery gazowe olbrzymy: Jowisz, Saturn, Uran i Neptun. Największy ich rozmiar ma Jowisz. Jego atmosfera, podobnie jak Słońca, składa się głównie z wodoru. Piąta planeta, nazwana od Boga Gromu, ma średni promień 69911 km i masę 318 razy większą od Ziemi. Pole magnetyczne planety jest 12 razy silniejsze niż ziemia. Jego powierzchnia jest ukryta pod nieprzezroczystymi chmurami. Na razie naukowcom trudno jest z całą pewnością stwierdzić, jakie procesy mogą wystąpić pod tą gęstą zasłoną. Przyjmuje się, że na powierzchni Jowisza - wrzącego oceanu wodorowego. Astronomowie uważają tę planetę za "nieudaną gwiazdę" z powodu pewnych podobieństw w ich parametrach. Jowisz ma 39 satelitów, z których 4 - Io, Europa, Ganimedes i Callisto - są wciąż odkrywane przez Galileusza. Saturn jest nieco mniejszy od Jowisza, zajmuje drugie miejsce wśród planet. Jest to szósta, następna planeta, składająca się z wodoru z domieszką helu, niewielkiej ilości amoniaku, metanu, wody. Tutaj szaleją huragany, których prędkość może osiągnąć 1800 km / h! Pole magnetyczne Saturna nie jest tak silne, jak Jowisza, ale silniejsze niż Ziemskie. Zarówno Jowisz, jak i Saturn, ze względu na obrót, są nieco spłaszczone na biegunach. Saturn jest 95 razy cięższy od ziemi, ale jego gęstość jest mniejsza niż wody. Jest to najmniej gęste ciało niebieskie w naszym systemie. Rok na Saturnie trwa 29,4 Ziemi, dzień - 10 godzin 42 minuty. (Jowisz ma 11 lat, 86 ziemskich, dzień to 9 h 56 min.) Ma system pierścieni składających się z cząstek stałych o różnych rozmiarach. Przypuszczalnie mogą to być pozostałości po zwiniętym satelicie planety. Całkowita liczba satelitów Saturna wynosi 62. Uran i Neptun - ostatnie planety Siódmą planetą układu słonecznego jest Uran. Jest usuwany ze słońca na 2,9 miliarda km. Uran jest trzecim co do wielkości planety Układu Słonecznego (średni promień wynosi 25 362 km), a czwarty masą (przewyższa powierzchnię Ziemi 14,6 razy). Rok tutaj trwa 84 ziemskich, dzień - 17,5 godziny. W atmosferze tej planety, oprócz wodoru i helu, metan zajmuje znaczną ilość. Dlatego dla ziemskiego obserwatora Uran ma jasnoniebieski kolor. Uran jest najzimniejszą planetą w Układzie Słonecznym. Temperatura atmosfery jest wyjątkowa: -224 ° C Dlaczego naukowcy na Uranie mają niższą temperaturę niż na planetach, które są dalej od Słońca, nie są znane. Ta planeta ma 27 satelitów. Uran ma cienkie, płaskie pierścienie. Neptun, ósma planeta od Słońca, zajmuje czwarte miejsce (średni promień - 24 622 km) i trzeci w masie (17 Ziemię). Dla gazowego giganta jest stosunkowo niewielki (tylko czterokrotnie większy od Ziemi). Jego atmosfera składa się głównie z wodoru, helu i metanu. Chmury gazowe w górnych warstwach poruszają się z rekordową prędkością, najwyższą w układzie słonecznym - 2000 km / h! Niektórzy naukowcy uważają, że pod powierzchnią planety, pod warstwą zamarzniętych gazów i wody, ukrytych z kolei przez atmosferę, można ukryć solidny kamienny rdzeń. Te dwie planety są podobne pod względem składu, w związku z czym są czasami określane jako odrębna kategoria - lodowe olbrzymy. Małe planety Małe planety zwane ciała niebieskie, które poruszają się wokół Słońca na swoich własnych orbitach, ale różnią się od innych planet o niewielkich rozmiarach. Wcześniej obejmowały one asteroidy, ale ostatnio, a mianowicie od 2006 roku, są to Pluton, który wcześniej znajdował się na liście planet w Układzie Słonecznym i był ostatnim, dziesiątym. Jest to spowodowane zmianami w terminologii. Tak więc, nie tylko asteroidy, ale także planety karłowate - Eris, Ceres, Makemake należą teraz do mniejszych planet. Nazwano je plutonami po Plutonie. Orbity wszystkich znanych planet karłowatych znajdują się poza orbitą Neptuna, w tak zwanym pasie Kuipera, który jest znacznie szerszy i masywniejszy niż pas planetoid. Chociaż ich natura, jak sądzą naukowcy, jest taka sama: jest to "niewykorzystany" materiał pozostały po powstaniu Układu Słonecznego. Niektórzy naukowcy sugerują, że pas asteroid jest fragmentem dziewiątego planety, Faetona, zginął w wyniku globalnej katastrofy. O Plutonie wiadomo, że składa się głównie z lodu i litych skał. Głównym składnikiem jego pokrywy lodowej jest azot. Jego słupy pokryte są wiecznym śniegiem. Jest to kolejność planet Układu Słonecznego według współczesnych koncepcji. Parada planet. Rodzaje parad Jest to bardzo interesujące zjawisko dla osób zainteresowanych astronomią. Parada planet nazywa się ich pozycją w Układzie Słonecznym, kiedy niektóre z nich, stale poruszające się po swoich orbitach, przez krótki czas zajmują pewną pozycję dla ziemskiego obserwatora, jak gdyby ustawiły się wzdłuż jednej linii. Widoczna parada planet w astronomii jest szczególną pozycją pięciu najjaśniejszych ludzi dla planet Układu Słonecznego, którzy widzą je z Ziemi, Merkurego, Wenus, Marsa, a także dwóch gigantów - Jowisza i Saturna. W tej chwili odległość między nimi jest stosunkowo niewielka i wyraźnie widoczne na małym odcinku nieba. Są dwa rodzaje parad. Ten duży jest jego wyglądem, gdy pięć ciał niebieskich ustawionych jest w jednej linii. Mały - gdy są tylko cztery. Zjawiska te mogą być widoczne lub niewidoczne z różnych części globu. W tym przypadku duża parada jest dość rzadka - raz na kilka dekad. Małe można obserwować raz na kilka lat, a tak zwana mini-parada, w której uczestniczą tylko trzy planety, jest praktycznie coroczna. Interesujące fakty dotyczące naszego układu planetarnego Wenus, jedyna ze wszystkich głównych planet Układu Słonecznego, obraca się wokół swojej osi w kierunku przeciwnym do jej obrotu wokół Słońca. Najwyższą górą na głównych planetach Układu Słonecznego jest Olympus (21,2 km, średnica - 540 km), wymarły wulkan na Marsie. Nie tak dawno temu, na największej asteroidzie naszego systemu gwiezdnego, Vesta, odkryto szczyt, nieco lepszy od Olympusa pod względem parametrów. Być może jest najwyższy w Układzie Słonecznym. Cztery galilejskie satelity Jowisza są największe w Układzie Słonecznym. Oprócz Saturna, wszystkie gazowe giganty, niektóre asteroidy i księżyc Saturna Rhea mają pierścienie. Jaki jest dla nas system gwiezdny - najbliższy? Układ słoneczny jest najbliższy układowi gwiazdy potrójnej gwiazdy Alpha Centauri (4, 36 lat świetlnych). Zakłada się, że mogą w nim istnieć takie planety jak Ziemia. Dzieciaki o planetach Jak wyjaśnić dzieciom, czym jest system słoneczny? Tutaj pomoże jej model, który można zrobić razem z dziećmi. Aby utworzyć planety, możesz użyć plastikowych lub gotowych plastikowych (gumowych) kulek, jak pokazano poniżej. Jednocześnie konieczne jest zachowanie proporcji między wymiarami "planet", tak aby model układu słonecznego naprawdę pomagał tworzyć właściwe koncepcje dotyczące przestrzeni kosmicznej u dzieci. Będziesz także potrzebował wykałaczek, które trzymają nasze ciała niebieskie, i możesz użyć ciemnej tektury z pomalowanymi kropkami imitującymi gwiazdy w tle. Przy pomocy takiej interaktywnej zabawki łatwiej będzie dzieciom zrozumieć, czym jest system słoneczny. Przyszłość Układu Słonecznego W artykule opisano szczegółowo, czym jest Układ Słoneczny. Pomimo widocznej stabilności, nasze Słońce, podobnie jak wszystko inne w przyrodzie, ewoluuje, ale ten proces, według naszych standardów, jest bardzo długi. Dostawy paliwa wodorowego w jego głębokości są ogromne, ale nie nieskończone. Tak więc, zgodnie z hipotezami naukowców, zakończy się to 6,4 miliarda lat. Gdy się wypali, jądro Słońca stanie się gęstsze i gorętsze, a zewnętrzna powłoka luminarza będzie szersza. Jasność gwiazdy również wzrośnie. Zakłada się, że za 3,5 miliarda lat, z tego powodu, klimat na Ziemi będzie podobny do Wenus, a życie na nim, w zwykłym sensie, nie będzie już możliwe. Woda nie pozostanie w ogóle, pod działaniem wysokich temperatur, odparuje w przestrzeni kosmicznej. Następnie, jak naukowcy sądzą, Ziemia zostanie wchłonięta przez Słońce i rozpłynie się w jej głębi. Perspektywa nie jest zbyt jasna. Postęp jednak nie ustaje, a być może do tego czasu nowe technologie pozwolą ludzkości opanować inne planety, nad którymi świecą inne słońca. W końcu, jak wiele "słonecznych" systemów na świecie, naukowcy nie są jeszcze świadomi. Prawdopodobnie jest ich niezliczona liczba, a wśród nich całkiem możliwe jest znalezienie ludzi do zamieszkania. Jaki rodzaj "słonecznego" systemu stanie się naszym nowym domem nie jest tak ważny. Ludzka cywilizacja zostanie ocalona, ​​a kolejna strona rozpocznie się w jej historii ... planety naszego Układu Słonecznego różnią się znacznie wielkością i kształtem. Niektóre planety są na tyle małe, że są porównywalne pod względem średnicy do niektórych z naszych większych księżyców-tzn. Merkury jest mniejszy niż księżyc Jowisza Ganimedesa i księżyc Saturna Tytana. Tymczasem inne, takie jak Jowisz, są tak duże, że mają większą średnicę niż większość innych razem wziętych. ponadto niektóre planety są szersze na równiku niż na biegunach. Wynika to z kombinacji składu planet i ich prędkości obrotowej., W rezultacie niektóre planety są prawie idealnie sferyczne, podczas gdy inne są spłaszczonymi sferoidami (tj. doświadczają spłaszczenia na biegunach). Zbadajmy ich jeden po drugim, dobrze?Merkury: Merkury jest najmniejszą planetą Układu Słonecznego o średnicy 4879 km. W rzeczywistości Merkury nie jest dużo większy niż własny Księżyc Ziemi – który ma średnicę 3474 km ( mi). Księżyc Jowisza Ganimedesa o średnicy 5268 km jest również większy, podobnie jak księżyc Saturna Tytana o średnicy 5152 km.,Merkury, przedstawiony przez sondę MESSENGER, ujawnia części tego, co nigdy nie widziane ludzkimi oczami. Kredyt: NASA / Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory / Carnegie Institution of Washington podobnie jak w przypadku innych planet w wewnętrznym układzie słonecznym (Wenus, Ziemia i Mars), Merkury jest planetą ziemską, co oznacza, że składa się głównie z metali i skał krzemianowych, które są zróżnicowane na bogate w żelazo jądro i płaszcz krzemianu i skorupy., ponadto, ze względu na fakt, że Merkury ma bardzo powolny okres obrotu bocznego, trwający 58,646 dni, aby wykonać pojedynczy obrót na swojej osi, Merkury nie doświadcza spłaszczenia na biegunach. Oznacza to, że planeta jest niemal idealną kulą i ma taką samą średnicę niezależnie od tego, czy jest mierzona od bieguna do bieguna, czy wokół równika. Wenus: Wenus jest często określana jako „siostrzana planeta” ziemi i nie bez powodu. Ma średnicę 12,104 km (7521 mil) i jest prawie taka sama jak Ziemia., Ale w przeciwieństwie do ziemi, Wenus nie doświadcza spłaszczenia na biegunach, co oznacza, że jest prawie idealnie okrągła. Podobnie jak w przypadku Merkurego, jest to spowodowane powolnym okresem obrotu bocznego Wenus, trwającym 243,025 dni, aby obrócić się raz na swojej 1990 roku, Wenus została odkryta przez sondę Magellan 10, która została odkryta przez sondę Magellan 10. Credit: NASA / JPL Ziemia: ze średnią średnicą 12,756 km (7926 Mil), Ziemia jest największą planetą ziemską w Układzie Słonecznym i piątym co do wielkości planety ogółem., Jednak ze względu na spłaszczenie na swoich biegunach (0,00335) Ziemia nie jest idealną kulą, ale spłaszczoną sferoidą. W rezultacie jej średnica biegunowa różni się od średnicy Równikowej, ale tylko o około 41 km ( mi) krótko mówiąc, Ziemia mierzy 12713,6 km (7900 mi) średnicy od bieguna do bieguna i 12756,2 km (7926,3 mi) wokół równika. Po raz kolejny wynika to z bocznego okresu obrotu Ziemi, który trwa stosunkowo krótko 23 godziny, 58 minut i 4,1 sekundy, aby ukończyć pojedynczy obrót na swojej osi., Mars: Mars jest często określany jako „bliźniak ziemi”; i znowu, nie bez powodu. Podobnie jak Ziemia, Mars doświadcza spłaszczenia na swoich biegunach (0,00589), co jest spowodowane jego stosunkowo szybkim bocznym okresem obrotowym (24 godziny, 37 minut i 22 sekundy, czyli 1,025957 ziemskich dni). w wyniku tego doświadcza wybrzuszenia na równiku, co prowadzi do zmiany o 40 km (25 mil) między promieniem biegunowym a promieniem równikowym. Ma średnicę 6779 km (4212,275 mi), wahającą się między 6752,4 km (4195,75 mi) między biegunami a 6792,4 km (4220.,6 mi) na równiku. Mozaika półkuli Marsa Valles Marineris, podobna do tego, co można zobaczyć z odległości orbitalnej 2500 km. Kredyt: NASA / JPL-Caltech Jowisz: Jowisz jest największą planetą w Układzie Słonecznym, mierząc około 142,984 km (88,846 mi) średnicy. Ponownie, to jego średnia średnica, ponieważ Jowisz doświadcza dość znaczące spłaszczenie na biegunach (0,06487)., Jest to spowodowane jego szybkim okresem OBROTOWYM, Z Jowisza trwa zaledwie 9 godzin 55 minut i 30 sekund, aby zakończyć jeden obrót na swojej osi. w połączeniu z faktem, że Jowisz jest gazowym olbrzymem, oznacza to, że planeta doświadcza znacznego wybrzuszenia na równiku. Zasadniczo, jego średnica waha się od 133,708 km (83, mil) mierzonych od bieguna do bieguna i 142,984 km (88,846 Mil) mierzonych wokół równika. Jest to różnica 9276 km (5763,8 mi), jedna z najbardziej wyraźnych w Układzie Słonecznym., Saturn: ze średnią średnicą 120,536 km ( mi), Saturn jest drugą co do wielkości planetą w Układzie Słonecznym. Podobnie jak Jowisz, doświadcza znacznego spłaszczenia na biegunach (0,09796) ze względu na dużą prędkość obrotową (10 godzin i 33 minuty) i fakt, że jest gazowym olbrzymem. Oznacza to, że jego średnica waha się od 108,728 km (67560,447 mi) mierzonych na biegunach i 120,536 km (74, mi) mierzonych na równiku. Jest to różnica prawie 12 000 km, największa ze wszystkich planet., ten portret z widokiem na Saturna i jego pierścienie został stworzony z obrazów uzyskanych przez sondę Cassini NASA w październiku. 10, 2013. Źródło: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute / G. Ugarkovic Uran: Uran ma średnicę 50,724 km, co czyni go trzecią co do wielkości planetą w Układzie Słonecznym., Jednak ze względu na dużą prędkość obrotową planety – ukończenie jednego obrotu zajmuje 17 godzin 14 minut i 24 sekundy – oraz jej skład, planeta doświadcza znacznego spłaszczenia biegunowego (0,0229). Prowadzi to do zmiany średnicy 49 946 km (31 035 mil) na biegunach i 51 118 km (31763,25 mil) na równiku – różnica 1172 km (728,25 Mil). Neptun: wreszcie, jest Neptun, który ma średnicę 49,244 km ( mi)., Ale jak wszystkie inne gazowe olbrzymy, zmienia się to ze względu na jego szybki okres rotacji (16 godzin, 6 minut i 36 sekund) i skład, a następnie spłaszczenie na biegunach (0,0171). W rezultacie planeta doświadcza zmienności 846 km (525,68 Mil), mierząc 48 682 km (30249,59 mil) na biegunach i 49 528 km (30775,27 mil) na równiku. podsumowując, planety naszego Układu Słonecznego różnią się średnicą ze względu na różnice w ich składzie i prędkości ich obrotu., Krótko mówiąc, planety ziemskie są zwykle mniejsze niż gazowe olbrzymy, a gazowe olbrzymy mają tendencję do obracania się szybciej niż ziemskie światy. Pomiędzy tymi dwoma czynnikami, światy, które znamy, wahają się między sferami prawie doskonałymi i sferami spłaszczonymi. pisaliśmy wiele artykułów o Układzie Słonecznym tutaj w Universe Today. Oto interesujące fakty na temat Układu Słonecznego, Jak długi jest Dzień na innych planetach Układu Słonecznego?, Jakie są Kolory Planet?, Ile Trwa Rok Na Innych Planetach?, Jaka Jest Atmosfera Na Innych Planetach? a jak silna jest grawitacja na innych planetach?, aby uzyskać więcej informacji o planetach, oto spojrzenie na osiem planet i kilka arkuszy informacyjnych o planetach z NASA. Astronomia ma odcinki na wszystkich planetach. Oto rtęć na początek. Układ Słoneczny – układ planetarny, składający się ze Słońca i powiązanych z nim grawitacyjnie ciał niebieskich. Ciała te, to osiem planet, przynajmniej 166 ich księżyców, co najmniej pięć planet karłowatych i ich sześć znanych księżyców a także miliardy małych ciał Układu Słonecznego, do których zalicza się planetoidy, obiekty pasa Kuipera, komety, meteoroidy i pył okołoplanetarny. Merkury – najmniejsza i najbliższa Słońcu planeta Układu Słonecznego. Jako planeta wewnętrzna znajduje się dla ziemskiego obserwatora zawsze bardzo blisko Słońca, dlatego jest trudna do obserwacji. Mimo to należy do planet widocznych gołym okiem i była znana już w starożytności. Merkurego dojrzeć można jedynie tuż przed wschodem lub tuż po zachodzie fizycznaŚrednica na równiku= 4879,4 km(0,383 Ziem)Powierzchnia =7,5×107 km²(0,147 Ziem)Objętość= 6,1×1010 km³(0,056 Ziem)Masa= 3,3302×1023 kgGęstość= 5,427 g/cm³Przyspieszenie grawitacyjne na równiku =3,701 m/s²(0,376 g) Wenus – druga według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego. Wenus jest trzecim pod względem jasności ciałem niebieskim po Słońcu i Księżycu widocznym na niebie. Ponieważ obserwacje tej planety są możliwe tylko wieczorem i rano, nazywana jest także: Jutrzenką, Gwiazdą Poranną lub Gwiazdą Wieczorną (starożytni Grecy nazywali ją odpowiednio: Phosphorus i Hesperos). Jest skalnym globem osnutym gęstymi chmurami, które odbijają większość światła słonecznego. Żółtawy kolor chmur atmosfery pochodzi od kwasu siarkowego. Nie posiada naturalnego satelity (odkryto jednak planetoidę 2002 VE68 o średnicy około pół kilometra, pozostającą w rezonansie orbitalnym 1:1 z Wenus z tej racji mogącej być nazywaną quasi-księżycem Wenus). Znak Wenus oznacza płeć kobiety. Jej nazwa wzięła się od rzymskiej bogini miłości, wokół równika=12 103,7 km(0,949 średnicy Ziemi)Powierzchnia=4,60×108 km²(0,902 powierzchni Ziemi)Objętość=9,28×1011 km3(0,857 objętości Ziemi)Masa=4,8685×1024 kg(0,815 masy Ziemi)Gęstość=5,204 g/cm³Przyspieszenie grawitacyjne na równiku=8,87 m/s2(0,904 g) Ziemia (łac. Terra) − trzecia licząc od Słońca, a piąta co do wielkości planeta Układu Słonecznego. Pod względem średnicy, masy i gęstości jest to największa planeta skalista Układu. Średnica równikowa=12 756,2 kmŚrednica biegunowa=12 713,6 kmPrzeciętna średnica=12 742 kmSpłaszczenie=0,00335Przeciętny obwód=40 041,455 kmPowierzchnia=510 072 000 km²148 940 000 km² lądu (29,2%)361 132 000 km² wody (70,8%)Objętość=1,08321×1012 km³Masa=5,9736×1024 kg Gęstość=5,515 g/cm³ Przyspieszenie ziemskie średnie=9,80 m/s² Mars – czwarta według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego. Nazwa planety pochodzi od imienia rzymskiego boga wojny – Marsa. Zawdzięcza ją swej barwie, która przy obserwacji wydaje się być rdzawo-czerwona i kojarzyła się starożytnym z pożogą wojenną. Postrzegany odcień wynika stąd, że powierzchnia planety jest pokryta tlenkami żelaza. Mars posiada dwa niewielkie księżyce o nieregularnych kształtach – Fobosa i Deimosa – prawdopodobnie są to dwie planetoidy przechwycone przez pole grawitacyjne planety. Przypuszcza się, że mogło na niej kiedyś powstać życie, jednak obecnie nie ma na to solidnych równikowa=6 804,9 km(0,533 Ziemi)Średnica biegunowa=6 754,8 km(0,531 Ziemi)Spłaszczenie=0,00736Powierzchnia=1,448×108 km²(0,284 Ziemi)Objętość=1,638×1011 km³(0,151 Ziemi)Masa=6,4185×1023 kg(0,105 Ziemi)Gęstość=3,934 g/cm³Przyspieszenie grawitacyjne na równiku=3,69 m/s²(0,376 g)Jowisz – piąta w kolejności oddalenia od Słońca i największa planeta Układu Słonecznego. Posiada wiele księżyców (odkryto 63) oraz system pierścieni. Jowisz wraz z Saturnem, Uranem i Neptunem to planety gazowe, czasem nazywane również planetami równikowa=142 984 km(11,209 Ziemi)Średnica biegunowa=133 709 km(10,517 Ziemi)Spłaszczenie=0,064 87Powierzchnia=62,1796×109 km2(120,5 Ziemi)Objętość=142,55×1013 km3 (1321,3 Ziemi)Masa=1,8987×1027 kg(317,8 Ziemi)Gęstość=1,33 g/cm3Przyspieszenie grawitacyjnena równiku=24,79 m/s2(2,530 g) Saturn - szósta planeta Układu Słonecznego według oddalenia od Słońca. Jest to gazowy olbrzym, drugi pod względem masy i wielkości po Jowiszu, a przy tym paradoksalnie o najmniejszej gęstości ze wszystkich planet całego Układu Słonecznego. Saturn znany był już w świecie starożytnym. Charakterystyczną jego cechą są pierścienie składające się głównie z lodu i (w mniejszej ilości) z odłamków skalnych. Obecnie znamy 61 naturalnych satelitów Saturna (3 niepotwierdzone ostatecznie). Nazwa planety pochodzi od imienia rzymskiego boga - równikowa=120 536 km(9,449 Ziemi)Średnica biegunowa=108 726 km(8,552 Ziemi)Spłaszczenie=0,097 96Powierzchnia=4,27×1010 km2(83,703 Ziemi)Objętość=7,46×1014 km3(763,59 Ziemi)Masa=5,68460 ×1026 kg(95,162 Ziemi)Gęstość=0,687 30 g/cm3(mniejsza niż wody)Przyspieszenie grawitacyjnena równiku=8,96 m/s2(0,914 g) Uran – siódma w kolejności od Słońca planeta Układu Słonecznego. Jest także trzecią największą i czwartą najmasywniejszą planetą naszego systemu. Należy do grupy gazowych olbrzymów. Nazwa planety pochodzi od greckiego boga Uranosa. Stanowi to wyjątek, gdyż wszystkie pozostałe planety noszą imiona bóstw rzymskich. Symbolami Urana są ♅ (Unicode U+2645, w astrologii) oraz (w astronomii). Posiada 27 odkrytych równikowa=51 118 km(4,007 średnice Ziemi)Średnica biegunowa=49 946 km(3,929 średnice Ziemi)Spłaszczenie=0,0229Powierzchnia=8,084×109 km2(15,849 powierzchni Ziemi)Objętość=6,834×1013 km3(63,086 objętości Ziemi)Masa=8,6832×1025 kg(14,536 mas Ziemi)Gęstość=1,318 g/cm3Przyspieszenie grawitacyjnena równiku=8,69 m/s2(0,886 g) Neptun – ósma i ostatnia[2] planeta Układu Słonecznego. Trzecia planeta pod względem masy po Jowiszu i Saturnie. Jej jasność nie przekracza 7,6m. Posiada 13 odkrytych księżyców, spośród których największy jest Tryton. Nazwa tej planety pochodzi od rzymskiego boga – władcy mórz – Neptuna. Zalicza się do planet gazowych, zwanych gazowymi olbrzymami. Jego symbolem jest trójząb – broń Posejdona – odpowiednika Neptuna w mitologii w płaszczyźnie równika=49 500 kmPowierzchnia=7,619×109 km²(14,937 Ziem)Objętość=6,2526×1013 km³Masa=1,0243×1026 kgGęstość=1,638 g/cm³Przyspieszenie grawitacyjne na równiku=11,00 m/s²(1,122 g)

jakie kolory mają planety układu słonecznego